Dariusz Dziekanowski

Dziekan to osoba, która na wyższej uczelni w Polsce sprawuje funkcję kierownika wydziału. Ma on m.in. reprezentować swój sektor na zewnątrz. Nasz futbol także miał „Dziekana”. Był nim nie kto inny jak Dariusz Dziekanowski. Rządził on i dzielił nie tylko w ataku Gwardii Warszawa, Widzewa Łódź i Legii Warszawa, ale godnie reprezentował nasz kraj również poza jego granicami (Szkocja, Anglia). Poza tym święcił triumfy w Europie – z juniorskimi kadrami Polski. Swoje zrobił też dla najważniejszej drużyny w kraju, w której wystąpił w 63 spotkaniach i zdobył 20 bramek. Jednego, czego mógł żałować, to braku sukcesów z seniorami.

DEBIUT

W kadrze zadebiutował przed mistrzostwami świata 1982. Młodego i obiecującego napastnika warszawskiej Gwardii poddał sprawdzianowi Antoni Piechniczek. Dziekanowski zagrał w ostatnim grupowym spotkaniu eliminacji mundialu w Hiszpanii – 15 listopada 1981 roku na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu. Reprezentacja Polski rozgromiła Maltę (6:0). Debiutant pojawił się na murawie w 68. minucie, a po 12 kolejnych zaliczył premierowego gola. W składzie biało-czerwonych zagrali wówczas m.in. Piotr Mowlik, Władysław Żmuda, Andrzej Buncol i Włodzimierz Smolarek.

OSTATNI MECZ

Na turniej finałowy rozgrywany na Półwyspie Iberyjskim „Dziekan” nie pojechał. Etatowym reprezentantem został dopiero po mundialu. W kwalifikacjach do Euro 1984 kadra zawiodła (zajęła 3. miejsce w grupie). Przed eliminacjami MŚ 1986 nie brakowało obaw o powodzenie misji trenera Piechniczka, ale na szczęście okazały się one niepotrzebne. Polacy zajęli pierwsze miejsce w grupie, a Dziekanowski zdobył w sumie trzy bramki. Tym razem pojechał na mistrzostwa świata. Wystąpił w czterech meczach, ale gola nie strzelił.

Po raz ostatni koszulkę z orzełkiem przywdział 14 listopada 1990 roku na İnönü Stadı w Stambule. W drugim spotkaniu eliminacji Euro 1992 Polska grała z Turcją (1:0), a zwycięstwo biało-czerwonym zapewnił właśnie „Dziekan”. W polskim zespole na murawę wybiegli jeszcze m.in. Józef Wandzik, Zbigniew Kaczmarek, Waldemar Prusik i Roman Kosecki.

PO KARIERZE

Dziekanowski występował w drużynie narodowej przez dziewięć lat – jako napastnik bądź pomocnik. Dzięki 63 meczom w jej barwach należy do Klubu Wybitnego Reprezentanta (w 2012 r. został nawet jego przewodniczącym). Niestety, nie udało mu się nawiązać do sukcesów z lat 70. i początku 80. Czy mimo to mógł czuć się zadowolony z reprezentacyjnej kariery?

Każdy piłkarz, który nie wygra wszystkiego, co możliwe, musi się czuć niespełniony. Z drugiej jednak strony było wielu kolegów, którzy startowali ze mną z tego samego pułapu i mieli wspaniałą karierę przed sobą, ale z różnych przyczyn ich droga piłkarska skręciła – albo nie zagrali w reprezentacji seniorskiej, albo zniknęli z ligi. Więc odpowiedź na to pytanie jest kwestią perspektywy. Dziś wiem natomiast, że aby dojść na wysoki pułap, aby zagrać w kadrze, trzeba ogromu pracy. I nie tylko. Udana kariera to suma talentu, pracy i szczęścia. Nie każdy miał wszystkie te czynniki. Jestem dumny, że zagrałem w reprezentacji ponad 60 meczów.

Dariusz Dziekanowski

WYWIAD DLA PORTALU ŁĄCZY NAS PIŁKA Z 3 CZERWCA 2017 R.

W piłkę grał do 1996 roku. Z boiskiem pożegnał się na stadionie przy ulicy Konwiktorskiej 6 w Warszawie – jako piłkarz Polonii.

Po zawieszeniu butów na kołku pracował z reprezentacją Polski juniorów, a następnie pełnił funkcję asystenta Leo Beenhakkera w drużynie seniorów. Po rozstaniu z kadrą został ekspertem Polsatu Sport. W mediach udzielał się również jako felietonista „Przeglądu Sportowego”. Oprócz tego był delegatem UEFA i prezesem Polskiego Stowarzyszenia Byłych Piłkarzy. Angażował się również w działania organizacji mających na celu eliminację rasizmu ze stadionów, pomagał w organizacji piłkarskich mistrzostw Polski i świata dzieci z domów dziecka.

SUKCESY

► Mistrz Polski z Legią Warszawa (1994)
► Puchar Polski z Widzewem Łódź i Legią Warszawa (1985, 1989, 1994)
► 1/8 finału mistrzostw świata w Meksyku (1986)
► Srebrny medalista mistrzostw Europy do lat 18 (1980, 1981)
► Król strzelców ekstraklasy (1988)
► Piłkarz Roku tygodnika „Piłka Nożna” (1985)

► ZOBACZ GOLE DARIUSZA DZIEKANOWSKIEGO W REPREZENTACJI POLSKI