TME SMS Łódź czeka duża przebudowa, bo finał Orlen Pucharu Polski był dla kilku zawodniczek pożegnaniem z zespołem. Mistrzynie Polski z 2022 roku straciły przede wszystkim napastniczkę i gwiazdę zespołu – Dominikę Kopińską. 23-letnia dwukrotna królowa strzelczyń Orlen Ekstraligi wyjechała do Francji i podpisała kontrakt z FC Fleury 91. Po dziewięciu latach zespół opuściła również Klaudia Jedlińska, a ponownie z Łodzi odchodzi Katarzyna Konat. Oliwia Szperkowska i Anna Rędzia również są ważnymi zawodniczkami TME SMS Łódź, które w przyszłym sezonie w nim nie wystąpią.

Głównym arbitrem finałowego spotkania Orlen Pucharu Polski była Michalina Diakow, która jest najmłodszą sędzią główną na liście sędzi międzynarodowych FIFA. Zanim trafiła do tego grona, marzyła o karierze piłkarskiej. Występowała nawet w Medyku Konin, jednak ze względu na kontuzje szybko musiała porzucić grę w piłkę. Zapisała się więc na kurs sędziowski (ten sam, który ukończyła Nina Patalon, aktualna selekcjonera reprezentacji Polski) i szybko zaczęła realizować się w nowym zawodzie. – Kiedy tylko jestem w kraju, to jeżdżę regularnie na mecze Orlen Ekstraligi. Przez pięć lat również prowadziłam spotkania III ligi męskiej. Dla mnie wszystkie mecze są równe i tak samo się do nich przygotowuję. Uważam, że na każdym poziomie rozgrywek można się rozwijać – tłumaczyła w rozmowie z „Łączy Nas Piłka”.

W Radomiu cały zespół sędziowski był bardzo renomowany. Asystentkami sędzi Diakow były Karolina Zygmond i Anna Dąbrowska (obie znajdują się na liście asystentek FIFA), a rolę czwartego arbitra pełniła Katarzyna Lisiecka-Sęk, kolejna z polskich sędzi międzynarodowych. To jednak nie koniec, bo w wozie VAR zasiadła kolejna z czołowych polskich sędzi, będąca na liście FIFA od 2015 roku Ewa Augustyn. Była ona wideoasystentką arbitra Łukasza Szczecha.

Medal za zwycięstwo w Orlen Pucharze Polski jest kolejnym trofeum w bogatej kolekcji Marka Chojnackiego, legendy łódzkiego sportu. W najwyższej lidze Chojnacki rozegrał 451 meczów (wszystkie w koszulce ŁKS-u), co do 2014 roku było rekordem. Później wynik ten pobili Łukasz Surma (559) i Marcin Malinowski (458). W 1978 zajął z reprezentacją Polski trzecie miejsce w mistrzostwach Europy do lat 18. W seniorskiej kadrze rozegrał jednak tylko cztery spotkania. – Grałem w kadrze od juniorów, potem we wszystkich reprezentacjach młodzieżowych, w kadrze olimpijskiej. Zabrakło większej liczby występów w tej dorosłej. Tym bardziej, że byłem w szerokiej kadrze na mundial, gdy selekcjonerem był Antoni Piechniczek. Może brakło umiejętności i talentu, może trochę szczęścia – gdybał w rozmowie z weszlo.com.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. Prowadził m.in. Karkonosze Jelenia Góra, ŁKS Łódź (pięciokrotnie) i Arkę Gdynia, a w 2016 roku przejął kobiecy zespół TME SMS Łódź. Awansował z nim do Orlen Ekstraligi, w 2022 roku wywalczył mistrzostwo Polski, a 12 miesięcy później wygrał Orlen Puchar Polski.

W 1997 roku Legia Warszawa zdobyła Puchar Polski mężczyzn po finałowym zwycięstwie 2:0 nad GKS-em Katowice. Triumf świętował więc Tomasz Sokołowski, jeden z kluczowych piłkarzy stołecznego klubu. 26 lat później podobny sukces osiągnęła jego córka – Daria. W przeciwieństwie do ojca gola w finale nie strzeliła, ale było jej o to trudniej, bo gra na innej pozycji, jest obrończynią. Zwycięstwo w finale Orlen Pucharu Polski jest największym sukcesem w dotychczasowej karierze zawodniczki, która dziewięć dni później zadebiutowała w reprezentacji Polski U23 w spotkaniu z Wietnamem.

Triumf Sokołowskiej i spółki w finale Orlen Pucharu Polski z trybun oglądał jej ojciec, który był z niej wyraźnie dumny. – To bardzo świadoma dziewczyna. Mówiąc szczerze, ja w jej wieku taki nie byłem. Daria idzie swoją ścieżką, mając w głowie to, że jej ojciec coś w piłce nożnej osiągnął. Potrafi na to jednak spoglądać z dystansem, buduje własną karierę i odnosi pierwsze sukcesy. Może przebije ojca – uśmiechał się Tomasz Sokołowski.