Włosi zjawili się w Polsce już w poniedziałek, ale do Lubina dotarli dopiero na cztery godziny przed meczem. To zrozumiałe, w tym mieście nie ma odpowiedniej klasy hotelu, a dla zawodowców ważniejszy jest odpoczynek niż możliwość treningu na boisku rywala. Zespół z Bolonii ćwiczył więc we Wrocławiu na obiekcie Ślęzy i – jeśli wierzyć opinii naszych szkoleniowców pilnie obserwujących zajęcia – trener Francesco Scoglio nie przemęczał swych podopiecznych.

Trener Świerk przyznał na łamach gazet, że o przeciwniku wie tylko tyle, co przeczytał w prasie. (...) Działacze Zagłębia nie zadbali o to, aby szkoleniowiec mógł zobaczyć na żywo ósmą drużynę z najdroższej ligi świata w spotkaniu z Pisą, gdyż nie załatwiono na czas wizy. Co innego Włosi, którzy czterokrotnie gościli w Lubinie filmując nie tylko mecze, ale również treningi Zagłębia!

Choć gra była wyrównana, to zarysowała się wyraźna przewaga Włochów w generalnie pojmowanej kulturze gry, co sprawiło, iż równowagę na boisku osiągnęli w pierwszej połowie przy znacznie mniejszym nakładzie sił niż przeciwnik. Zagłębie w pierwszej odsłonie nie zaprezentowało się źle. W 27. minucie w doskonałej sytuacji znalazł się Marciniak, ale – po błędzie obrony – zamiast rzucić się „szczupakiem” do piłki, wybrał wariant krajowy (podejście) i zdecydowana interwencja Nello Cusina uratowała jego zespół.

W sumie o wygranej Włochów zadecydowało większe doświadczenie i obycie w trudnych meczach. Lubinianie swoją postawą z pewnością zasłużyli na remis, nie przynieśli wstydu, ale w debiucie na pucharowej arenie musieli jednak zapłacić przysłowiowe „frycowe”, choć na konferencji prasowej ich trener podkreślał, że jeszcze nic straconego i wszystko rozstrzygnie się w rewanżu.