13
A. Ravelli
14
N. Nylén (Larsson)
Selekcjoner Wojciech Łazarek musiał dokonać pierwszej zmiany już w 16. minucie. W miejsce kontuzjowanego Dariusza Wdowczyka na boisku pojawił się Ryszard Tarasiewicz. Zawodnik wrocławskiego Śląska wszedł do pomocy, a na pozycji lewego obrońcy grał od tej pory Waldemar Prusik.
Thomas Ravelli zdołał złapać słupek, do piłki nie zdążył. Po fantastycznym strzale Ryszarda Tarasiewicza z rzutu wolnego biało-czerwoni wyrównali na 1:1. Niestety, w doliczonym czasie rywale zdobyli zwycięskiego gola.
Jeden z najlepszych szwedzkich piłkarzy końca XX wieku. W reprezentacji zadebiutował jako 20-latek i szybko stał się jej liderem nie tylko na boisku, ale również poza nim. Rok przed meczem z Polską pojechał na pierwszą dużą imprezę – igrzyska olimpijskie w Seulu, w której dotarł z drużyną do ćwierćfinału. Potem zagrał na mistrzostwach świata we Włoszech, które Trzy Korony zakończyły już w fazie grupowej. Po turnieju powierzono mu funkcję kapitana zespołu. Pełnił ją przez siedem kolejnych lat. I był to czas w jego karierze zdecydowanie najbardziej owocny: najpierw zdobył brązowy medal mistrzostw Europy, a później na mundialu w USA wywalczył tytuł trzeciej drużyny świata. Jego syn Johan też został piłkarzem i tak jak ojciec zadebiutował w narodowej kadrze jako dwudziestolatek.
Pewnie nie spodziewał się, że trener każe mu się rozgrzewać krótko po rozpoczęciu spotkania i że wejdzie na boisko już w 16. minucie w miejsce... obrońcy. Wojciech Łazarek nie miał jednak na ławce odpowiedniego zmiennika dla kontuzjowanego Dariusza Wdowczyka, musiał więc kombinować. I wpadł na pomysł, że na lewą stronę defensywy pośle Waldemara Prusika, a za niego do pomocy wstawi właśnie Tarasiewicza. Koncepcja się sprawdziła, ale tylko w połowie. Prusik nie radził sobie na nowej pozycji i właśnie prawym skrzydłem Szwedzi przeprowadzili tego dnia najwięcej groźnych akcji. „Taraś” wypadł dużo lepiej. Nie tylko dobrze rozdzielał piłki, ale też popisał się strzałem, jaki nieczęsto można zobaczyć na stadionach. Jego gol z wolnego na zawsze przeszedł do historii polskiego futbolu.
► Trzeci mecz reprezentacji rozegrany na stadionie Råsunda w podsztokholmskiej miejscowości Solna i trzeci bez wygranej
► 17. mecz reprezentacji przeciwko Szwecji, bilans: 7-3-7, bramki: 32-36
► 30. porażka reprezentacji w „rozmiarze” 1:2
► 25. porażka reprezentacji w maju
► Trzeci mecz reprezentacji rozegrany 7 maja i druga porażka
► 10. wyjazdowa porażka reprezentacji w eliminacjach mistrzostw świata
► 20. wyjazdowa porażka reprezentacji w eliminacjach mistrzostw świata i Europy liczonych łącznie
► 30. wyjazdowy mecz reprezentacji ze zdobytą bramką w eliminacjach wielkich turniejów (MŚ + ME + IO) liczonych łącznie
► 20. wyjazdowy mecz reprezentacji ze straconą bramką w mistrzostwach świata, licząc łącznie eliminacje i finały
► Drugi gol dla Szwecji był bramką nr 70 straconą przez reprezentację w eliminacjach wielkich turniejów (MŚ + ME + IO) liczonych łącznie
► 20. występ Jana Furtoka w reprezentacji
► 50. mecz reprezentacji ze zdobytą bramką w mistrzostwach świata, licząc łącznie eliminacje i finały
► 230. wyjazdowy mecz reprezentacji w historii
► 370. występ w reprezentacji zawodnika o imieniu Jan (Urban lub Furtok – obaj zagrali od początku meczu)
► Zagrało 13 zawodników z 9 klubów (trzech z Legii Warszawa)
► Po tym spotkaniu bilans bramkowy meczów rozegranych w maju stał się idealnie równy: 111-111 (meczowy ciągle dodatni: 26-20-25)
► Wyrównany rekord reprezentacji liczby kolejnych wyjazdowych meczów ze zdobytą bramką (15)
► Wyrównany rekord reprezentacji liczby kolejnych wyjazdowych meczów bez remisu (11) w mistrzostwach świata, licząc łącznie eliminacje i finały
► Wyrównany rekord reprezentacji liczby kolejnych wyjazdowych meczów ze zdobytą bramką (3) w mistrzostwach świata, licząc łącznie eliminacje i finały