Widok był przygnębiający. Na stadion Crvenej Zvezdy, który może pomieścić prawie 56 tysięcy widzów, w ten listopadowy wieczór przyszło ich tylko 5 tysięcy. To była najlepsza recenzja fatalnej gry Serbii w eliminacjach Euro 2008. W zupełnie innej sytuacji byli biało-czerwoni. Polacy już wcześniej zapewnili sobie awans i Beenhakker mógł zaszaleć. Do Belgradu nie wziął Boruca, Krzynówka, Smolarka, Błaszczykowskiego, Żurawskiego, Dudki i Saganowskiego. Zabrakło także Sobolewskiego, który po meczu z Belgią zrezygnował z gry w reprezentacji. Ich zmiennicy pokazali w stolicy Serbii duży potencjał i... dużą beztroskę. Prowadząc 2:0, w trzy minuty roztrwonili przewagę. Wydawało się jednak, że z takich zawodników, jak Fabiański, Wawrzyniak, Murawski czy Zahorski, będzie pociecha na lata. Niestety, nie wszyscy z tego grona wykorzystali reprezentacyjną szansę.

OBROŃCA SPEŁNIONY I NIESPEŁNIONY

Dwóch obrońców, ale dwa różne światy i dwie różne kariery. Branislav Ivanović przez lata był uważany za jednego z najlepszych defensorów w Europie. Największe sukcesy odnosił w niebieskiej koszulce Chelsea Londyn. Przez dziewięć lat zdobył mistrzostwo Anglii (2010), wygrał Ligę Mistrzów (2012), a rok później triumfował w Lidze Europy. W tych ostatnich rozgrywkach o finałowym zwycięstwie Chelsea nad Benfiką rozstrzygnął gol Ivanovicia w doliczonym czasie. Grzegorz Bronowicki do wielkiego futbolu trafił z... kopalni węgla kamiennego. Występy w Lewarcie Lubartów łączył z pracą fizyczną w „Bogdance”. W 2006 roku miał reprezentacyjne „wejście smoka”. Wszyscy zachwycali się jego grą w meczu z Portugalią w Chorzowie, gdzie powstrzymał takie gwiazdy, jak Ronaldo, Deco czy Nuno Gomes. Wydawało się, że kadra znalazła obrońcę na lata. Bronowicki przegrał jednak z kontuzjami. Z tego powodu nie pojechał na Euro 2008, a później na dobre wypadł z reprezentacyjnego obiegu. Za to obu zawodników łączy dobra znajomość „Marakany” (taką nieoficjalną nazwę nosi stadion w stolicy Serbii). Ivanović grał na nim wielokrotnie w meczach reprezentacji oraz jako piłkarz OFK Belgrad. Bronowicki przez dwa lata (2007-08)  był zawodnikiem Crvenej Zvezdy Belgrad.

---

 

Młodszych czytelników z pewnością może dziwić, dlaczego w eliminacjach Euro 2008 Armenia i Azerbejdżan rozegrały o dwa mecze mniej niż pozostałe zespoły. Powód był oczywiście jeden – polityka. Konflikt pomiędzy oboma krajami ciągnie się od wieków. Kością niezgody stał się Górski Karabach, zamieszkały przez chrześcijańską ludność ormiańską, która zmagała się z najazdami ludów muzułmańskich. W Armenii wyznawcy chrześcijańskiego kościoła ormiańskiego stanowią wedle szacunków blisko 84%, islamiści niecałe 2 procent. W Azerbejdżanie dominującą religią jest właśnie islam. Tak więc nie tylko polityka miała i ma wpływ na napięte relacje tych dwóch krajów.

Do pierwszych krwawych starć w Górskim Karabachu doszło w 1905 roku. Konflikt przybierał na sile w kolejnych latach. Na nowo rozgorzał po upadku ZSRR, kiedy oba państwa stały się niepodległe. Gdy w styczniu 2006 roku odbyło się losowanie grup eliminacyjnych Euro 2008, do „polskiej” grupy A trafiły... Armenia i Azerbejdżan. Od momentu ustalenia kalendarza gier obie federacje nie zdołały uzgodnić lokalizacji rozegrania meczów. Miały się one odbyć 8 i 12 września. Ormianie chcieli rozegrać oba... na swoich obiektach. Azerowie z kolei proponowali tereny neutralne. Kompromisu nie udało się osiągnąć. W związku z tym UEFA wydała specjalne oświadczenie, w którym podjęła decyzję o anulowaniu obu spotkań i nieprzyznaniu zespołom punktów. Jak przyznał później ówczesny prezydent UEFA Michel Platini „błędem było umieszczenie Armenii i Azerbejdżanu w jednej grupie eliminacji”.

Konflikty pomiędzy państwami stały się przyczynkiem do zmian przy okazji kolejnych losowań. W eliminacjach Euro 2012 UEFA zmieniła zasady. Toczące ze sobą spory kraje, takie jak Armenia i Azerbejdżan, a także Rosja i Gruzja, nie mogły znaleźć się w tych samych grupach. W późniejszych latach taka sytuacja powtarzała się jeszcze kilkakrotnie, a dotyczyła m.in. Ukrainy i Rosji, Serbii i Kosowa czy Serbii i Albanii.

---