AS Roma - Górnik Zabrze 1:1, 22.04.1970

„Polska! Górnik! Brawo! Brawo! Proszę państwa, a więc sprawiedliwości stało się zadość! Kochani chłopcy, macie jednak szczęście!” – te słowa Jana Ciszewskiego przeszły do historii polskiego futbolu. Po trzech meczach zakończonych remisem i 330 minutach morderczej walki o tym, kto zagra w finale Pucharu Zdobywców Pucharów w sezonie 1969/1970, zdecydował ślepy los, który tym razem uśmiechnął się do piłkarzy Górnika. Dla Rzymian był on łaskawy w 1/8 finału, gdy właśnie rzut monetą przesądził o ich awansie po rywalizacji z PSV Eindhoven. Czasu na przygotowanie się do decydującego starcia zabrzanie mieli niewiele. Mecz z Manchesterem City na wiedeńskim Praterze miał się odbyć już za tydzień.

Górnicy przed meczem przegrali losowanie o dresy. Tak bowiem Włosi jak i my pragnęliśmy wystąpić w białym stroju. Żadna ze stron nie chciała pójść na ustępstwo. W tej sytuacji arbiter sięgnął po specjalną monetę. Z jednej strony miała ona napis „pillé”, co znaczy „orzeł”, z drugiej „face” – „reszka”. Górą byli Włosi. Teraz kolejne losowanie, jakże denerwujące dla obu stron. Kapitanów Oślizłę i Peiró otaczają policjanci, a obok staje tłum gapiów; „pillé” należy do Polaków, „face” do Włochów. Pan Machin jeszcze raz recytuje regulamin, słowo po słowie, a potem... podrzuca monetę. W tym momencie stojący obok mnie Herrera wyrzuca z siebie jakby czarodziejskie zaklęcie „facca gaganera” – co znaczy „niech zwycięża reszka”. Moneta pada na murawę i natychmiast zakrywa ją ręką pan Machin. Potem ostrożnie podnosi dłoń. Staszek Oślizło pierwszy dostrzega napis „pillé”. Podskakuje do góry, rzuca się w objęcia stojącego obok doktora Koryckiego. Za chwilę Polacy padają sobie w ramiona. Kapitan naszego zespołu zaczyna płakać, cieszy się jak małe dziecko. Tak zresztą jak my wszyscy razem z nim. Przez łzy mówi: „Słowo »pillé« będę pamiętał do końca życia. W Duisburgu, kiedy walczyliśmy z Duklą, nie miałem szczęścia, teraz uśmiechnął się do nas los. Sprawiedliwy los”. Gdy Oślizło wpadł w ramiona swych kolegów, Szaryński złapał od przygodnego kibica polskiego pochodzenia biało-czerwoną flagę i zrobił z nią niemal całą rundę wokół stadionu.

Fragment relacji Bernarda Gryszczyka dla „Sportu”; 23 kwietnia 1970 r.

SPRAWIEDLIWY LOS