Meczem ze Związkiem Radzieckim rozpoczynała się nowa era w reprezentacji Polski. Po Wojciechu Łazarku selekcjonerem biało-czerwonych został Andrzej Strejlau. I choć spotkanie w Lubinie uznawane jest za oficjalny debiut trenera, to tak naprawdę jako „ten pierwszy” prowadził kadrę... po raz czwarty. Po latach mecze młodzieżówki Strejlaua z Haiti (1:2 i 3:1) w 1974 roku zostały uznane za oficjalne. A po mundialu w RFN-ie szkoleniowiec zasiadł na ławce jeszcze raz. W towarzyskim starciu z Kanadą (2:0) Strejlau poprowadził pierwszą reprezentację w zastępstwie Kazimierza Górskiego. Nowe rozdanie w wykonaniu selekcjonera i kadrowiczów nie wypadło okazale. Czternasta konfrontacja, i zarazem ostatnia, z ZSRR zakończyła się remisem.
13
M. Godlewski
16
P. Czachowski
15
P. Soczyński
Reprezentacja Polski przed meczem z ZSRR. Stoją od lewej: Waldemar Prusik (kapitan), Jarosław Bako, Krzysztof Budka, Zbigniew Kaczmarek, Jan Urban, Dariusz Wdowczyk, Robert Warzycha, Krzysztof Warzycha, Janusz Nawrocki, Jacek Ziober, Roman Kosecki.
Dla Janusza Nawrockiego (przy piłce) mecz ze Związkiem Radzieckim był pierwszym w drużynie narodowej. Gracz GKS-u Katowice rozegrał 90 minut. „Przyznam, że obawialiśmy się tego meczu. Zespół radziecki pomimo, że wystąpił w odmłodzonym składzie postawił nam wysokie wymagania. Staraliśmy się walczyć ambitnie od pierwszej minuty. Choć w wielu elementach ustępowaliśmy rywalom, myślę że osiągnęliśmy niezły wynik” – powiedział po meczu w rozmowie z dziennikarzem „Sportu” zadowolony debiutant.
Jan Urban należał do wyróżniających się piłkarzy w meczu z ZSRR. Zawodnik Górnika Zabrze na pewno chciał się pokazać nowym pracodawcom. Jak donosił pomeczowy „Sport” Polak przenosił się do hiszpańskiej Pampeluny: „Rozmowy trwały długo. Wokół osoby Jana Urbana zaczęły krążyć plotki. Jedni mówili o Bayernie Monachium, inni upierali się przy Manchesterze City. Prawda jest jednak następująca. Wczoraj w Centralnym Ośrodku Sportu podpisana została oficjalna umowa, według której piłkarz Górnika Zabrze i reprezentacji Polski Jan Urban został zawodnikiem Osasuny. Kontrakt obowiązuje dwa lata, z możliwością przedłużenia na następny rok. (...) Na pytanie o kwotę na jaką opiewa kontrakt nie usłyszeliśmy w COS konkretnej odpowiedzi. Podobno Hiszpanie prosili o dyskrecję”.
Nowy sztab polskiej reprezentacji wyglądał dość znajomo. Obok Andrzeja Strejlaua zasiedli w roli asystentów dwaj byli znakomici kadrowicze – Jan Tomaszewski (z prawej) i Lesław Ćmikiewicz (w środku). Po meczu selekcjoner przyznał: „Na tle zespołu radzieckiego nasi zawodnicy mogli naocznie przekonać się na czym polega nowoczesna gra w piłkę”.
Zaliczyć debiut w reprezentacji, w dodatku na stadionie swojego klubu – to marzenie niejednego piłkarza. Powołanie dla defensora lubińskiego Zagłębia było nie tyle ukłonem w kierunku miejscowej publiczności, ale przede wszystkim nagrodą za dobre występy w lidze. Na boisko piłkarz lubinian wszedł na ostatnie 10 minut. Nie zagrzał jednak długo miejsca w kadrze. Bilans Marka Godlewskiego zamknął się na zaledwie trzech występach w spotkaniach towarzyskich. Znacznie lepiej wiodło mu się w klubie. W 1991 roku wywalczył z Zagłębiem mistrzostwo Polski.
To był dopiero pierwszy występ tego zawodnika w drużynie seniorów. Trwał raptem minutę. Był to jednak wstęp do pięknej kariery piłkarza urodzonego na Ukrainie. Tego kraju, podobnie jak i Litwy, skąd pochodził jego ojciec, nie mógł reprezentować. Oba państwa nie były uznawane za niepodległe. Wybrał więc barwy ZSRR.
Grał w nich do 1991 roku zaliczając 17 spotkań i strzelając 3 gole. Na Euro 1992 pojechał już jako zawodnik... Wspólnoty Niepodległych Państw, która powstała po rozpadzie Związku Radzieckiego (6 występów). Potem reprezentował Rosję. Rozegrał w niej 36 meczów i zdobył 4 bramki. Z powodu konfliktu z selekcjonerem ominął go mundial w 1994 roku. Dwa lata później zagrał już na Euro '96. Andriej Kanczelskis zrobił międzynarodową karierę. Reprezentował barwy kilku utytułowanych klubów, m.in.: Manchesteru United, Evertonu, Fiorentiny czy Glasgow Rangers. Po zakończeniu kariery próbował sił jako trener.
Sędzią technicznym w meczu Polska - ZSRR był dobrze znany z naszych boisk arbiter. Pan z wąsem na pierwszym planie to nie kto inny jak późniejszy prezes PZPN Michał Listkiewicz.
► Historyczny, ostatni, 14. mecz reprezentacji przeciwko ZSRR, szósty kolejny bez wygranej, bilans: 3-3-8, bramki 11-27
► Czwarty mecz Andrzeja Strejlaua w roli selekcjonera reprezentacji, powrót na ławkę trenerską po ponad 17 latach
► Olimpia Poznań to 80. klub i 60. polski, który „dał” reprezentanta
► Drugi raz rozjemcą w meczu naszej reprezentacji był izraelski sędzia Itzhak Ben Itzhak, poprzednio (06.02.1988) w meczu Polska – Rumunia rozegranym w Hajfie, zastąpił kontuzjowanego rodaka Zvi Sharira
► 460. oficjalny mecz międzypaństwowy reprezentacji
► Drugi mecz reprezentacji rozegrany 23 sierpnia, drugi bez wygranej, 58 lat wcześniej porażka 2:3 w Warszawie w towarzyskim starciu z Rumunią
► Pobity rekord reprezentacji liczby kolejnych, towarzyskich meczów ze zdobytą bramką (22)
► 10. występ Jacka Ziobera w reprezentacji
► 20. występ Krzysztofa Warzychy w reprezentacji
► Debiut Krzysztofa Budki w reprezentacji
► Debiut Janusza Nawrockiego w reprezentacji
► Debiut Marka Godlewskiego w reprezentacji
► Debiut Piotra Czachowskiego w reprezentacji
► Po raz pierwszy zagrał w reprezentacji zawodnik występujący na co dzień w Olimpii Poznań (Piotr Soczyński)
► Zagrało 14 zawodników z 9 klubów (czterech z Legii Warszawa)
► Waldemar Prusik po raz 20. kapitanem reprezentacji