18
M. Kusto
Reprezentacja Polski przed wyjazdem na mundial w Hiszpanii. W górnym rzędzie od lewej: selekcjoner Antoni Piechniczek, Tadeusz Dolny, Roman Wójcicki, Janusz Kupcewicz, Józef Młynarczyk, Jacek Kazimierski, Stefan Majewski, Władysław Żmuda, Marek Kusto, Andrzej Szarmach, trener asystent Bogusław Hajdas, trener bramkarzy Piotr Czaja, Piotr Mowlik. W dolnym rzędzie: Grzegorz Lato, Waldemar Matysik, Jan Jałocha, Włodzimierz Smolarek, Włodzimierz Ciołek, Andrzej Pałasz, Paweł Janas, Andrzej Iwan, Andrzej Buncol, Zbigniew Boniek, Piotr Skrobowski, Marek Dziuba.
Specjalista od czarnej roboty i najmłodszy piłkarz w polskiej kadrze, która wyszła na boisko w Vigo. Matysik zadebiutował w reprezentacji jako 19-latek, a już rok później stał się podstawowym zawodnikiem drużyny Antoniego Piechniczka. Słynął z niesamowitej pracowitości i żelaznych płuc, choć występ na mundialu w Hiszpanii okupił ciężką chorobą, która na pewien czas zastopowała jego karierę. W kraju bronił barw Górnika Zabrze, potem przez cztery lata grał we Francji w drużynie Auxerre. W 1990 roku podpisał kontrakt z Hamburger SV i od tej pory pracuje i mieszka w Niemczech.
Nestor, matuzalem, senior. Gdy słuchał hymnu przed meczem z Polską w Vigo, miał na karku już 40 lat. I był bardzo wzruszony, bo czekał go właśnie setny występ w narodowych barwach. Nie napracował się w tym spotkaniu, bo nasi piłkarze oddali na włoską bramkę tylko dwa celne strzały. Za każdym razem pewnie interweniował. Niespełna miesiąc później świętował z Italią zdobycie tytułu mistrza świata, a potem jeszcze sięgnął po Puchar Włoch i zagrał w finale Pucharu Europy. Po zakończeniu kariery został trenerem. Prowadził m.in. Juventus Turyn, rzymskie Lazio i reprezentację Włoch.
Trudno w to dzisiaj uwierzyć, ale przez siedem miesięcy przed mundialem w Hiszpanii nasza reprezentacja nie rozegrała ani jednego oficjalnego meczu towarzyskiego. Wszystko przez stan wojenny, wprowadzony 13 grudnia 1981 roku. Zaplanowane na kwiecień spotkanie z Belgią nie doszło do skutku, bo rywale odmówili przyjazdu do Chorzowa ze względu na sytuację polityczną w Polsce. Inne federacje też nie chciały się zgodzić na wspólną grę.
Polskie flagi z logiem Solidarności na trybunach stadionów w Hiszpanii – władze komunistyczne robiły wszystko, aby kibice w kraju nie zobaczyli takich obrazków.
Biało-czerwonym pozostały więc sparingi z drużynami klubowymi podczas zgrupowań we Włoszech, Hiszpanii, Francji i Niemczech. Drużyna Antoniego Piechniczka zmierzyła się wówczas m.in. z Athletic Bilbao (4:1), Celtą Vigo (5:1), RC Lens (3:0), VfB Stuttgart (2:1) oraz… połączonymi siłami Milanu i Interu (2:1). W sumie w dziesięciu meczach nasi kadrowicze strzelili 35 goli, stracili tylko 8. Imponujący bilans może jednak mylić, bo przeciwnicy z reguły wystawiali rezerwowy skład. W dwóch pierwszych meczach mundialu biało-czerwoni nie byli już tak skuteczni. Worek z bramkami udało im się rozwiązać dopiero w konfrontacji z Peru.
► Siódmy mecz reprezentacji z Włochami i piąty remis
► 20. w historii bezbramkowy remis reprezentacji Polski
► 50. mecz reprezentacji rozegrany w czerwcu
► Trzeci mecz reprezentacji rozegrany 14 czerwca, trzeci bez wygranej i trzeci bez strzelonej bramki
► 20. mecz reprezentacji bez zwycięstwa w mistrzostwach świata i Europy liczonych łącznie (eliminacje + finały)
► 30. mecz reprezentacji w finałach wielkich imprez (MŚ + IO) liczonych łącznie
► 30. mecz reprezentacji na neutralnym boisku
► Pobity rekord reprezentacji liczby kolejnych meczów bez zwycięstwa (2) w finałach mistrzostw świata
► 10. mecz Antoniego Piechniczka w roli selekcjonera reprezentacji
► 20. mecz Andrzeja Iwana w reprezentacji
► 10. mecz Andrzeja Buncola w reprezentacji
► Po raz dziesiąty wyrównany rekord reprezentacji liczby kolejnych meczów bez straconej bramki (2) w wielkich turniejach (MŚ + ME + IO) liczonych łącznie (eliminacje + finały)
► Pierwszy w historii mecz reprezentacji w hiszpańskim mieście Vigo
► Pierwszy mecz Marka Kusty w finałach mistrzostw świata (był zawodnikiem kadry na trzecim z kolei mundialu)
► Zagrało 12 zawodników z 5 klubów (w tym jeden zagraniczny – KSC Lokeren Grzegorza Laty)
► Wyrównany rekord reprezentacji liczby kolejnych meczów bez zwycięstwa (2) w mistrzostwach świata (eliminacje + finały) na neutralnym boisku
► Wyrównany rekord reprezentacji liczby kolejnych meczów bez porażki (10) w mistrzostwach świata i Europy liczonych łącznie (eliminacje + finały)