Uciszający kibiców po strzelonej bramce Robert Lewandowski i wielka radość Jakuba Błaszczykowskiego po golu w doliczonym czasie, która przerodziła się w rozpacz, gdy sędzia odgwizdał spalonego. Te dwa obrazy na długo zapadły nam w pamięci po spotkaniu z Czarnogórą. Dla napastnika Borussii Dortmund to mecz przełomowy, bo był wtedy mocno krytykowany za brak skuteczności w reprezentacji. Gdy po piętnastu miesiącach przerwy znów zdobył bramkę z akcji, wykonał gest, który nie wszystkim się spodobał. Jeszcze gorzej oceniono wynik. Remis na własnym boisku z przeciętnym rywalem oznaczał, że szanse na wyjazd do Brazylii mieliśmy już tylko iluzoryczne.

NA PRZECIWLEGŁYCH BIEGUNACH

Na jego przełamanie i bramkę dla reprezentacji z gry cała Polska czekała długie piętnaście miesięcy. Ostatnim spotkaniem, w którym trafił do siatki z akcji, był bowiem mecz otwarcia Euro 2012, w którym zremisowaliśmy z Grecją. W dwunastu kolejnych konfrontacjach raził nieskutecznością (strzelił dwa gole, ale z karnych, tylko w potyczce z San Marino), co dla kibiców w Polsce było tym bardziej irytujące, że świetnie spisywał się w Bundeslidze i Lidze Mistrzów. Po meczu z Czarnogórą znów się zaciął i kolejne bramki z akcji strzelił po upływie roku. Za to aż cztery, w wygranym 7:0 spotkaniu z Gibraltarem. W zupełnie innej sytuacji był wówczas Damjanović, który kapitalnie grał w klubie (jako piłkarz koreańskiego FC Seoul trzy razy z rzędu zdobył tytuł króla strzelców K-League) i trafiał raz za razem w reprezentacji. To jego gole w eliminacjach mundialu 2014 zapewniły Czarnogórcom sensacyjne wyjazdowe zwycięstwo nad Ukrainą oraz remisy z Anglią i Polską.