Czy można w wielkim finale Fortuna Pucharu Polski przez 120 minut nie oddać celnego strzału i sięgnąć po trofeum? Można i udowodniła to Legia. Zespół ze stolicy w sezonie 2022/2023 walczył z Rakowem na dwóch frontach. Na początku maja wszystko wskazywało na to, że batalię o mistrzostwo skończy na tarczy. W Pucharze Tysiąca Drużyn decydowało z kolei starcie na PGE Narodowym, w którym to również podopieczni Marka Papszuna byli faworytami. Tym bardziej, że już od 6. minuty grali w przewadze, po niefortunnej interwencji i czerwonej kartce dla Yuriego Ribeiro. Podopieczni Kosty Runjaicia wykazali się jednak dużą determinacją w defensywie, która w połączeniu z doskonałą dyspozycją w bramce Kacpra Tobiasza, pozwoliła im dotrwać do serii jedenastek. W niej pomylił się tylko pucharowy weteran – Mateusz Wdowiak (który wygrywał w trzech poprzednich edycjach – dwukrotnie z Rakowem i raz z Cracovią). Bohaterem znów został młody golkiper Wojskowych, którego interwencja w szóstej serii dała Legii 20. triumf w historii.

► Już po zakończeniu konkursu rzutów karnych, arbiter ukarał czerwonymi kartkami Filipa Mladenovicia z Legii i Jeana Carlosa Silvę z Rakowa.

KACPRÓW DWÓCH

Obaj bramkarze – mający wymagany w Fortuna Pucharze Polski status młodzieżowca – od dziecka związani byli ze swoimi klubami. Obaj również, w drodze do występów w pierwszych drużynach Legii i Rakowa, byli wypożyczani do drużyn z niższych lig. Tobiasz rundę wiosenną sezonu 2021/2022 spędził w Stomilu Olsztyn, z którym… spadł do II ligi. Trelowski rok wcześniej trafił do drugoligowego wówczas Sokoła Ostróda, a od dwóch sezonów pod Jasną Górą był zmiennikiem w lidze Vladana Kovačevicia, regularnie występując też w Fortuna Pucharze Polski. Dla niego był to już drugi finał Pucharu Tysiąca Drużyn. Poprzedni – dokładnie rok wcześniej – zespół z Częstochowy wygrał 3:1 z Lechem Poznań. Tym razem bohaterem spotkania został jednak legionista, bo miał po prostu znacznie więcej pracy. Przez 120 minut popisał się kilkoma skutecznymi interwencjami, obronił też kluczową jedenastkę wykonywaną przez Mateusza Wdowiaka. Nie może więc dziwić, że to on został uznany za najlepszego gracza finału. Golkiper Rakowa z kolei, ze względu na ultradefensywną taktykę, grających w osłabieniu rywali, był bezrobotny. Konkurs rzutów karnych był pierwszym momentem w całym spotkaniu, w którym mógł się wykazać umiejętnościami. Nie zdołał jednak zatrzymać żadnego z uderzeń dobrze usposobionych strzelecko przeciwników.