15
J. Małkiewicz
„Wystawiając Małkiewicza zamiast Pieszki liczyłem, że dostanie on kilka wysokich piłek ze skrzydła i zdoła coś strzelić głową” – tłumaczył po meczu Edmund Zientara. Jan Małkiewicz (pierwszy z lewej) niestety nie spełnił oczekiwań trenera. W rewanżu już nie zagrał.
Jeszcze jedna akcja Feyenoordu, którą udało się zatrzymać. Piłkę piąstkuje Władysław Grotyński, obok niego od lewej: Zygfryd Blaut, Władysław Stachurski i Kazimierz Deyna.
Piłkarze Legii oddali w tym meczu trzynaście strzałów na bramkę Feyenoordu, ale tylko pięć z nich było celnych. „Deyna nie przypominał zupełnie siebie z jesieni ubiegłego roku. Obaj środkowi napastnicy Pieszko i Małkiewicz nie spełnili oczekiwań, nie stanowili poważnego zagrożenia dla bramki przeciwnika” – taki komentarz można było przeczytać na łamach katowickiego „Sportu”.
Henk Wery szturmuje bramkę Legii, ale Władysław Grotyński znów był szybszy. Starciu, w którym bierze udział jego brat Zygfryd, przygląda się Bernard Blaut.
„Najwartościowszym piłkarzem Legii był Gadocha. Jego szybkie i groźne rajdy przysparzały sporo kłopotów całej obronie gości” – tak grę skrzydłowego z Warszawy podsumowali dziennikarze krakowskiego „Tempa”. Wtórowała im redakcja katowickiego „Sportu”: „Gadocha był najgroźniejszym napastnikiem, a ponadto często cofał się, przychodząc w sukurs swoim kolegom z defensywy”. Gola nie strzelił, ale pokazał w tym meczu, że już wkrótce będzie jednym z najbardziej rozpoznawalnych piłkarzy na świecie. Chwali go też Holendrzy, którzy mieli duży kłopot z upilnowaniem szybkiego, wszędobylskiego, chętnie zmieniającego pozycję napastnika. W rewanżu przydzielili mu specjalnego „opiekuna”. Z roli „plastra” świetnie wywiązał się Theo Laseroms.
Reżyser gry Feyenoordu i piłkarz, który łączy dwa wielkie wydarzenia w historii polskiej piłki: półfinałowe mecze Legii w Pucharze Europy i spotkania biało-czerwonych z Holandią w eliminacjach Euro 1976. Jansen wziął udział w każdej z czterech konfrontacji, najpierw więc z kolegami świętował sukces w pucharowym dwumeczu, a pięć lat później przeżył bolesną porażkę w Chorzowie (1:4) i efektowne zwycięstwo w rewanżu (3:0). W międzyczasie zaś został wicemistrzem świata (1974), które to osiągnięcie powtórzył na kolejnym mundialu w Argentynie. Po zakończeniu kariery z powodzeniem pracował jako trener. W tej roli dwa razy zdobył Puchar Holandii z Feyenoordem i sięgnął po mistrzostwo Szkocji z Celtikiem Glasgow.
► 5. bezbramkowy remis polskiego klubu w europejskich pucharach
► 20. mecz polskiego klubu w europejskich pucharach na własnym boisku bez straconej bramki
► 26. mecz Legii Warszawa w europejskich pucharach
► 87. mecz polskiego klubu w europejskich pucharach
► 49. mecz klubu z Polski w Pucharze Europy
► 5. remis Legii Warszawa w europejskich pucharach
► Pierwszy w historii mecz polskiego klubu, a zarazem Legii Warszawa, w ½ finału europejskich pucharów
► Pierwszy w historii bezbramkowy remis polskiego klubu, a zarazem Legii Warszawa, w Pucharze Europy na własnym boisku
► Pierwszy bezbramkowy remis Legii Warszawa w Pucharze Europy i pierwszy bezbramkowy w europejskich pucharach na własnym boisku
► 25. mecz polskiego klubu w europejskich pucharach bez strzelonej bramki
► 11. mecz Legii Warszawa w Pucharze Europy