Największy problem ze zwycięskim meczem Polski w Argentynie z 1981 roku jest taki, że większość wspomnień ogranicza się do rozpaczliwego poszukiwania bramkarza, łamane przez rozpaczliwego poszukiwania Józefa Młynarczyka. (...) Powołania, a razem z nimi wizy do Argentyny, dostali: Młynarczyk, Jacek Kazimierski i Piotr Mowlik. Kazimierski doznał kontuzji, Mowlikowi zmarł ojciec, a Młynarczyk… przepadł. Jak opisuje Andrzej Iwan w swojej autobiografii „Spalony”, do Łodzi na poszukiwania została wysłana specjalna grupa. Chodziła po wszystkich możliwych znajomych i… nic! Sprawa była poważna, chodziło w końcu o mecz z mistrzami świata, w którym wypadałoby wstawić kogoś do bramki. (...) Młynarczyk znalazł się na Mazurach, był na rybach. Nie tyle się chował, co – jak opisywał Andrzej Iwan – o kontuzji po meczu Widzewa nikomu nie powiedział, spakował tobołek i wyjechał zapijać ból spowodowany otwartym złamaniem palca. Zapijał na tyle, że na zgrupowanie dotarł – cytat z Iwana – zalany w trupa, przywieziony zresztą został do Warszawy radiowozem. Iwan: „No to pięknie! Lecimy na mecz z mistrzami świata z jednym tylko bramkarzem – pijanym i ze złamanym palcem. Palec zabandażowano i usztywniono, ale – do cholery! – ciągle był złamany! Ten facet kwalifikował się do szpitala, a tymczasem siedział obok mnie w samolocie i albo wył z bólu, albo bełkotał”. W samolocie nie było łatwiej. Młynarczykowi, kiedy tylko alkohol puszczał, ból się nasilał, więc – tu znów cytat z Iwana – trzeba było go podczas lotu podlewać. Dopiero w Buenos Aires stopniowo zmniejszano aplikowanie alkoholu, a zwiększano – środków przeciwbólowych. Jednocześnie – jak opisuje Stefan Szczepłek – Młynarczyk był cały czas przez Antoniego Piechniczka i szefa banku informacji Jerzego Engela utrzymywany w przekonaniu, że przeciw Argentynie nie zagra, bo awaryjnie sprowadzany jest Jan Tomaszewski. Ale kadra przyleciała do Argentyny, a Tomaszewski na nią nie czekał. Nie pojawił się też na treningu. Kiedy trzeba było już wyjść na mecz, a Młynarczyk nie był w stanie włożyć rękawicy na spuchniętą rękę, uspokajano go, że Tomaszewski już dojeżdża do stadionu, tylko taksówka stanęła w korku. A kiedy mecz się rozpoczął, Młynarczykowi było już wszystko jedno. Bronił jedną ręką, nogami i przepuścił tylko jeden strzał – Daniela Passarelli.