Tomasz Frankowski (1998/2020)Tomasz Frankowski (1998/2020)
KronikiTomasz Frankowski
Tomasz Frankowski
Autor: Adrian Woźniak
Data dodania: 16.08.2024
1998/2020 / FOT. 400MM/CYFRASPORT1998/2020 / FOT. 400MM/CYFRASPORT

Kibice często skandowali jego nazwisko. Był ulubieńcem krakowskiej (tej wiślackiej) i białostockiej publiczności, a także tej przychodzącej na mecze reprezentacji Polski. Bo Frankowski był snajperem co się zowie. Potrafił zrobić coś z niczego. Piłka zawsze szukała go w polu karnym, a on skwapliwie z tego korzystał. Nie na darmo wołano na niego: „Franek, łowca bramek”. To w dużej mierze dzięki jego golom Polska pojechała na mistrzostwa świata w 2006 roku. Ale bohatera eliminacji, z niezrozumiałych do dziś powodów, zabrakło w samolocie do Niemiec.

 

DEBIUT

O wychowanku Jagiellonii stało się głośno pod koniec lat 90. Białostoczanin wyjechał z kraju za młodu – do Francji (RC Strasbourg). Potem występował jeszcze m.in. w Japonii (w Nagoya Grampus), gdzie pracował ze słynnym trenerem Arsène’a Wengerem. Gdy przychodził do Wisły w 1998 roku, mało kto go kojarzył. Fani Białej Gwiazdy, którzy początkowo powątpiewali w jego umiejętności, przecierali oczy ze zdumienia. Trafił im się bowiem znakomity napastnik, który już w pierwszym sezonie został królem strzelców.

Jego dobra forma nie uszła uwadze selekcjonera Janusza Wójcika. Debiutanckie spotkanie w koszulce z orzełkiem Frankowski rozegrał 28 kwietnia 1999 roku na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie. W towarzyskim starciu biało-czerwoni wygrali z Czechami (2:1). „Franek” pojawił się na boisku w 65. minucie, gdy zmienił Mirosława Trzeciaka. W naszym zespole wystąpili jeszcze m.in.: Adam Matysek, Radosław Michalski, czy Artur Wichniarek.

 

OSTATNI MECZ

Na premierowego gola (z 10 w sumie) w kadrze napastnik Wisły czekał do listopada 2000 roku. Do siatki trafił z rzutu karnego w towarzyskim meczu z Islandią (1:0) w Warszawie. Reprezentację prowadził Jerzy Engel, ale za jego kadencji Frankowski nie zagrał już w drużynie narodowej. Nie było mu więc dane powalczyć o awans na mundial 2002.

Po Engelu nastała era Pawła Janasa. „Janosikowi” nie było po drodze z „Frankiem”, ale z uwagi na jego dyspozycję strzelecką i kolejne bramki w eliminacjach MŚ 2006, nie mógł pomijać go w składzie. Bez Frankowskiego nie byłoby awansu na mundial w Niemczech. Ale wtedy stało się coś niewytłumaczalnego. Snajper Wisły nie otrzymał powołania na wymarzone mistrzostwa świata.

Tomasz Frankowski (2016)

Nie miałem Polsatu, niczego nie oglądałem. Spokojnie kąpałem dzieci, tylko telefon jakoś niespokojnie brzęczał. Nie odbierałem, bo miałem mokre ręce. Zresztą, nie przejmowałem się za bardzo, bo sądziłem, że znajomi z gratulacjami dzwonią, a przecież nie było czego gratulować, bo jeszcze mistrzostwa świata nie zdobyłem. Sprawa wydawała się zaklepana po mojej ostatniej wizycie na zgrupowaniu we Wronkach. Zacząłem czytać wiadomości na telefonie. Jak dwie pierwsze zaczynały się od przekleństw, to zrozumiałem, że coś jest nie tak. Ruszyła lawina zdarzeń, duża była we mnie złość.

Tomasz Frankowski o braku powołania na MŚ 2006
sportowefakty.wp.pl z 20 sierpnia 2017 r.

Po mundialu stery reprezentacji przejął Leo Beenhakker. Holender nie chciał od razu robić rewolucji w zespole i dał szansę „starej gwardii”. Za jego kadencji „Franek” zagrał tylko dwukrotnie. Po raz ostatni, a 22. w ogóle, koszulkę z orzełkiem założył 2 września 2006 roku. Na stadionie Zawiszy w Bydgoszczy biało-czerwoni przegrali z Finlandią (1:3) na inaugurację eliminacji mistrzostw Europy 2008. Napastnik grający wówczas w CD Tenerife opuścił boisko po 74 minutach. W naszym zespole zagrali m.in. Jerzy Dudek, Michał Żewłakow, Mirosław Szymkowiak, czy Maciej Żurawski.

 

PO KARIERZE

Po rozstaniu z klubem z Teneryfy Frankowski wyjechał na rok do Stanów Zjednoczonych, gdzie grał w Chicago Fire. Ostatnie lata kariery (2009-13) spędził w rodzinnym Białymstoku. Występy w Jagiellonii łączył z inną działalnością sportową. W 2009 r. razem z Mirosławem Szymkowiakiem i Markiem Koniecznym założył akademię piłkarską. W kolejnym roku natomiast dołączył do sztabu reprezentacji Polski Franciszka Smudy, w której odpowiadał za trenowanie napastników.

Karierę zakończył w 2013 r. W międzyczasie zdał maturę, a później kontynuował naukę w białostockiej WSAP. Zaczął również aktywnie działać w polityce. W latach 2019-24 był posłem w Parlamencie Europejskim.

 

SUKCESY

► Mistrz Polski z Wisłą Kraków (1999, 2001, 2003, 2004, 2005)
► Puchar Polski z Wisłą Kraków (2002, 2003) i Jagiellonią Białystok (2010)
► Superpuchar Polski z Wisłą Kraków (2001) i Jagiellonią Białystok (2010)
► Puchar Ligi z Wisłą Kraków (2001)
► Puchar Intertoto z RC Strasbourg (1995)
► Król strzelców ekstraklasy z Wisłą Kraków (1999, 2001, 2005) i Jagiellonią Białystok (2011)
► Ligowiec Roku tygodnika „Piłka Nożna” (2004)
 

► ZOBACZ WSZYSTKIE GOLE TOMASZA FRANKOWSKIEGO W REPREZENTACJI POLSKI