To właśnie Klub Sportowy Gwardia Białystok był pierwszym gospodarzem stadionu wybudowanego w 1971 roku w pobliżu osiedla Nowe Miasto. Na jego powstanie mieszkańcy czekali około 9 lat, bowiem tyle czasu wcześniej pojawiły się pierwsze projekty. Początkowo nasypowe trybuny liczyły po 16 rzędów usytułowanych wokół murawy i bieżni. Mogły one pomieścić około 15 tysięcy widzów. Jednak zainteresowanie futbolem na Podlasiu było tak duże, że już 2 lata później doszło do rozbudowy Stadionu Gwardii.

Wszyscy zapewne doskonale kojarzą teleturniej o tym tytule, emitowany od wielu lat na antenie TVP. Jednak w przypadku białostockiego obiektu chodzi o coś zupełnie innego. Po pierwszej poważnej modernizacji w 1973 roku stadion mocno się zmienił. Chcąc zwiększyć pojemność, musiano przebudować trybuny. Zdecydowano się na ich podwyższenie. Istniejące już trybuny nasypowe nadbudowano żelbetową konstrukcją. Dzięki tym zmianom na obiekt mogło wejść o 100% więcej ludzi, bowiem liczba widzów wzrosła o drugie 15 tysięcy. 30-tysięcznik w Białymstoku został wówczas uznany za jeden z dziesięciu największych i najnowocześniejszych stadionów w kraju.

Początek lat 90. w Polsce był okresem przemian. PRL odchodził w niepamięć, a wraz z nim niektóre obiekty sportowe. Tak też się stało z tym w Białymstoku. Po spadku z ekstraklasy Jagiellonia domowe mecze rozgrywała na kameralnym stadionie przy Jurowieckiej 21. Na niszczejącym obiekcie przy Słonecznej występował z kolei Hetman (to on był wówczas gospodarzem), pałętający się to po III, to po IV lidze.

Lepsze czasy dla tego terenu nastały wraz z początkiem XXI wieku. W Jagiellonii uległa poprawie sytuacja finansowa i sportowa (awans na zaplecze ekstraklasy). Dzięki temu możliwy był powrót klubu na Słoneczną 1. W 2005 roku przeprowadzono modernizację obiektu. Odnowiono najpierw jedną trybunę, na której zainstalowano 5 tysięcy krzesełek, a następnie drugą – przeciwległą (tam zamontowano tysiąc siedzisk).

Gdy w kolejnym roku właścicielem stadionu zostało miasto, możliwe były kolejne inwestycje. Jagiellonia powróciła do ekstraklasy w 2007 roku i aby spełnić wymogi licencyjne, musiała dokonać szeregu modernizacji. W pierwszej kolejności zainstalowano podgrzewanie murawy. Następnie wyremontowano szatnie, zbudowano salę konferencyjną i pokój dla delegata PZPN, oddano do użytku nową trybunę na 3 tysiące miejsc stojących (w sumie na stadionie mogło zasiąść dzięki temu około 10 tysięcy widzów), zadaszono trybunę VIP, a na koniec zamontowano oświetlenie.

„Na naszej ulicy świeci dziś słońce! – mówi Sofronow” – te słowa wypowiada w jednej ze scen serialu „Alternatywy 4” gospodarz domu Stanisław Anioł. Tak samo mogli powiedzieć kibice Jagiellonii, gdy najpierw w listopadzie 2008 roku rozpoczęła się rozbiórka starego obiektu przy Słonecznej 1, a później w październiku 2014 roku, gdy oddano do użytku nowy, spełniający europejskie standardy stadion.

Decyzja o budowie białostockiej areny zapadła jeszcze w 2006 roku. W kolejnym powstał projekt, za który odpowiadał znany polski architekt, nieżyjący już Stefan Kuryłowicz. Obiekt powstawał etapami, tak aby Jagiellonia mogła rozgrywać na nim ligowe mecze. Podczas pierwszego z nich powstała trybuna główna wraz z zapleczem komercyjnym oraz część trybuny południowej. Były one gotowe w sierpniu 2013 roku. Na sektorach mogło wówczas zasiąść 7 tysięcy widzów.

Drugi etap zakończono ponad rok później. Kolejne trybuny liczyły blisko 15 tysięcy miejsc. W sumie stadion może pomieścić dokładnie 22 400 osób. W porównaniu do starego stadionu zwiększyła się moc jupiterów – z 1200 do 2000 luksów. Obiekt posiada podgrzewaną murawę, boisko treningowe tuż obok, lokale komercyjne oraz parkingi dla blisko tysiąca samochodów i 80 autokarów.

Budowa nowej areny Jagiellonii napotykała po drodze kilka przeszkód. Pierwotny wykonawca robót został usunięty z placu budowy po tym, jak doprowadził do sporych opóźnień i konfliktu z władzami Białegostoku. Ogłoszono więc kolejny przetarg. Zwycięzców było dwóch. Ale... i tu pojawiły się problemy. Jeden z wykonawców ogłosił upadłość i stadion musiała dokończyć druga z firm. Na szczęście dla fanów z Podlasia wszystko zakończyło się pomyślnie. Uroczyste otwarcie nastąpiło 18 października 2014 roku podczas meczu 12. kolejki T-Mobile Ekstraklasy z Pogonią Szczecin (5:0).

W latach 80. na obiekcie przy Słonecznej grała już nie tylko Gwardia. Po awansie do ekstraklasy mecze Jagiellonii śledziła ponaddwudziestotysięczna publiczność. W związku z tak dużym zainteresowaniem ligowym futbolem, jak również rozmiarem stadionu, Białystok otrzymał szansę organizacji meczu reprezentacji Polski. I tak 24 sierpnia 1988 roku doszło tam do towarzyskiej konfrontacji biało-czerwonych z naszpikowaną gwiazdami Bułgarią (3:2), w której barwach zagrał m.in. słynny Christo Stoiczkow (zdobył jedną z bramek). Spotkanie obejrzało około 11 tysięcy kibiców.

Oprócz seniorów w Białymstoku gościła także młodzieżówka. Było to jednak wiele, wiele lat później – już na nowym Stadionie Miejskim. 5 marca 2014 roku kadra do lat 21 rozgromiła Litwę (5:0), a 13 października 2015 roku zremisowała z Rumunią (0:0) w meczach towarzyskich, zaś 10 września 2019 roku pokonała Estonię (4:0) w eliminacjach młodzieżowych mistrzostw Europy.

Na starym stadionie przy ulicy Słonecznej 1, jak i tym, jaki znamy obecnie, odbyło się kilka spotkań w europejskich pucharach. To, co dziś może się wydać dziwne, w latach 80. nie było czymś nadzwyczajnym – otóż gospodarzem pierwszych dwóch starć w Europie nie była wcale Jagiellonia ani Gwardia, lecz... Widzew Łódź. RTS rozegrał w Białymstoku dwa mecze Pucharu UEFA 1983/1984 – z IF Elfsborg (0:0) oraz Spartą Praga (1:0).

Jaga przywitała się z europejskimi pucharami dopiero w 2010 roku – jeszcze na starym obiekcie. W 3. rundzie eliminacji Ligi Europy białostoczanie przegrali z Arisem Saloniki (1:2). Prawie rok później podejmowali u siebie Irtysz Pawłodar (1:0) w 1. fazie kwalifikacji LE. Oba podejścia zakończyły się wyeliminowaniem z rozgrywek polskiego zespołu.

W 2015 roku Jagiellonia znów próbowała podbić te rozgrywki. Już na nowym obiekcie gościła Kruoję Pokroje (8:0) i Omonię Nikozja (0:0), ale ponownie odpadła dość szybko. Na kolejne boje w Europie w Białymstoku kibice czekali 2 lata. W 2017 roku do stolicy Podlasia przyjechały Dinamo Batumi (4:0) i FK Qəbələ (0:2). Na drugiej z wymienionych przeszkód zakończyła się europejska przygoda Jagi.

W 2018 roku żółto-czerwoni podjęli kolejną próbę podboju Europy. 26 lipca rozegrali bardzo dobre spotkanie z Rio Ave (1:0) w 2. rundzie kwalifikacyjnej do LE. Wyeliminowanie portugalskiego zespołu (po 4:4 w rewanżu) to jeden z najcenniejszych „skalpów” Jagiellonii w europejskich pucharach. Niestety, w kolejnej rundzie Duma Podlasia nie sprostała KAA Gent (0:1).

Od ostatniej pucharowej przygody Jagiellonii minęło sporo czasu. Kibice z Białegostoku mogli już zapomnieć, jak smakują mecze w Europie. Nie tracą oni jednak nadziei, że nad stadionem przy Słonecznej 1 zaświeci wkrótce słońce, a ich drużyna wróci do walki o czołowe lokaty w lidze. To z kolei pozwoli im znów emocjonować się spotkaniami z zagranicznymi zespołami.