Obecność „królowej polskiej piosenki” nie dziwi. To przecież Rodowicz w czasie ceremonii otwarcia mistrzostw świata’74 zaśpiewała piosenkę o nieskomplikowanym tytule „Futbol”. Przebojowa melodia, chwytliwy refren i uroda wokalistki zrobiły wrażenie. Nie tylko na widzach oglądających uroczystość na stadionie we Frankfurcie nad Menem, ale i przed telewizorami. Przebój tak zapadł w pamięć, że 42 lata później w cuglach wygrał plebiscyt Radiowej Jedynki na piłkarski przebój wszech czasów.

Z kolei Hopfer i Tomaszewski to legendarni „tytani mikrofonu”. Byli znani, lubiani i cenieni. Nie tylko przez kibiców, ale także przez… kolegów z branży. Największą miłością obu panów nie była jednak piłka nożna, a lekkoatletyka. Hopfer zanim został gwiazdą telewizji, był zdolnym średniodystansowcem, reprezentantem kraju w czasach słynnego „Wunderteamu”. Na przełomie lat 50-tych i 60-tych XX wieku polscy lekkoatleci odnosili spektakularne sukcesy na bieżniach, skoczniach i rzutniach.

A o sukcesach gwiazd „królowej sportu” opowiadał najpierw w radiu, a później w telewizji, Bohdan Tomaszewski. Właśnie opowiadał, a nie komentował. Robił to bowiem w niepowtarzalnym stylu. Ze swadą, klasą, kulturą, wyobraźnią i nienaganną polszczyzną.

Maryla Rodowicz z powodzeniem koncertuje do dziś. Tomasza Hopfera i Bohdana Tomaszewskiego nie ma już wśród nas. Na szczęście zostały w archiwach ich wypowiedzi i komentarze. Szkoda tylko, że na coraz bardziej zakurzonych taśmach.