W Biłgoraju – skąd pochodzi – znają go wszyscy. Ale jego charakterystyczny głos kojarzą nie tylko w rodzinnym mieście. Przez lata bowiem Kazimierz Węgrzyn komentował mecze ekstraklasy na telewizyjnych antenach. Miłośnicy polskiej piłki z pewnością pamiętają popularnego „Kazka” z występów w ekstraklasie, w której grał przez 12 sezonów i należał do grona najbardziej rozpoznawalnych piłkarzy.
Reprezentował barwy kilku klubów w Polsce. Występował m.in. w trzech krakowskich drużynach – Hutniku, Wiśle i Cracovii. Udany rozdział w karierze zapisał w GKS-ie Katowice, z którym występował w europejskich pucharach (dotarł z nim do 1/8 finału Pucharu UEFA w 1994 roku). Dobre mecze w lidze zaowocowały powołaniem do kadry. Wychowanek Łady Biłgoraj zagrał po raz pierwszy w reprezentacji jako zawodnik zespołu z krakowskich Suchych Stawów. Andrzej Strejlau dał mu szansę w towarzyskim spotkaniu ze Szwecją (2:0), które rozegrano 21 sierpnia 1991 roku na stadionie Bałtyku w Gdyni. „Kazek” zameldował się na boisku w 83. minucie. W ekipie biało-czerwonych pojawili się tego dnia jeszcze m.in. Jarosław Bako, Piotr Soczyński, Piotr Czachowski i Wojciech Kowalczyk.
Węgrzyn występował w kadrze blisko 9 lat. Przez ten czas rozegrał tylko 20 meczów. W większości były to spotkania towarzyskie. Zdarzyły się jednak trzy starcia o punkty – w eliminacjach mistrzostw świata 1994 – z Anglią (1:1) w Chorzowie oraz dwie przegrane z Norwegią – w Oslo (0:1) i Poznaniu (0:3). Pożegnalny występ w reprezentacji „Kazek” zakończył... z czerwoną kartką. 10 lutego 1999 roku Polska zmierzyła się towarzysko z Finlandią (1:1) na National Stadium Ta'Qali na Malcie. Węgrzyn grał do 80. minuty. Właśnie wtedy zobaczył drugą żółtą kartkę i musiał opuścić boisko. W składzie ekipy Janusza Wójcika zobaczyliśmy tego dnia m.in. takich zawodników, jak Kazimierz Sidorczuk, Jacek Bąk, Tomasz Iwan i Mirosław Trzeciak.
Niemal całą karierę 20-krotny reprezentant kraju spędził na polskich boiskach. Niemal, bo przez rok grał w austriackim SV Ried. Po powrocie do Polski w 1998 roku występował jeszcze w Wiśle Kraków, Pogoni Szczecin, Widzewie Łódź i Cracovii. W tej ostatniej zakończył karierę i poświęcił się pracy w mediach. Honorowy Obywatel Biłgoraja został cenionym telewizyjnym ekspertem i komentatorem (m. in. ekstraklasy i Ligi Mistrzów).
► Mistrz Polski z Wisłą Kraków (1999)
► Puchar Austrii z SV Ried (1998)
► Superpuchar Polski z GKS-em Katowice (1995)
► Wicemistrz Polski z GKS-em Katowice (1994), Wisłą Kraków (2000) i Pogonią Szczecin (2001)