„Szczęka” grywał głównie na pozycji stopera. Całą seniorską karierę spędził w warszawskiej Legii. Znany był z ambitnej, nieustępliwej i twardej gry. Do drużyny narodowej trafił na początku lat 60., a konkretnie 11 października 1962 roku. To był dzień jego debiutu w biało-czerwonych barwach. Na stadionie Wojska Polskiego w Warszawie Polska grała towarzysko z Marokiem (1:1). Gmoch zaliczył 90-minutowy występ. W składzie drużyny narodowej pojawili się jeszcze m.in. Hubert Kostka, Henryk Apostel i Erwin Wilczek.

Na kolejny występ w koszulce z orzełkiem na piersi musiał czekać blisko 2,5 roku. Od towarzyskiego starcia z Belgią (0:0) w kwietniu 1965 roku stał się już etatowym reprezentantem kraju. W kadrze zaliczył w sumie 29 meczów (bramki nie zdobył), z czego 11 z nich było spotkaniami o stawkę – w eliminacjach MŚ 1966, ME 1968 oraz IO 1968. Po raz ostatni biało-czerwony trykot przywdział 20 czerwca 1968 roku na nieistniejącym już Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie. Polska zmierzyła się wówczas towarzysko z Brazylią (3:6). W składzie pojawili się wtedy m.in. Stanisław Oślizło, Bernard Blaut i Zygfryd Szołtysik.

Karierę piłkarską zakończył niedługo po ostatnim meczu w reprezentacji. Był 17 sierpnia 1968 roku. Podczas sparingowego spotkania Kadry PZPN z drużyną „Expressu Wieczornego” bramkarz Marian Szeja niefortunną interwencją złamał mu nogę.

Po zawieszeniu butów na kołku został trenerem. Rozpoczął od pracy w roli asystenta w Legii Warszawa. Następnie trafił do reprezentacji Polski, gdzie pomagał Kazimierzowi Górskiemu (stworzył tzw. bank informacji). Kadrę objął samodzielnie w 1976 roku. Rozstał się z nią po 2 latach – po mundialu w Argentynie, który Polacy zakończyli na 5. pozycji.

Duże uznanie zyskał w Grecji, gdzie trenował kilka zespołów. Do sukcesów poprowadził m.in. Panathinaikos Ateny, AEK Ateny i AE Larisa. Jego kariera trenerska dobiegła końca w 2003 roku. Po 7 latach przerwy raz jeszcze podjął pracę w Panathinaikosie, którego szkoleniowcem został tymczasowo w 2010 roku.

„Szczęka” odnalazł się doskonale w charakterze telewizyjnego eksperta... z mazakiem w ręku. W tej roli pojawiał się w Polsacie Sport, a także w Telewizji Polskiej. Współkomentował również mecze na antenach tych stacji.

► 5. miejsce na MŚ w Argentynie jako trener (1978)
► Mistrz Polski z Legią Warszawa (1969)
► Puchar Polski z Legią Warszawa (1964, 1966)
► Półfinał Pucharu Europy jako trener z Panathinaikosem Ateny (1985)
► Mistrz Grecji jako trener z Panathinaikosem Ateny (1984) i AE Larisa (1988)
► Puchar Grecji jako trener z Panathinaikosem Ateny (1984)
► Wicemistrz Grecji jako trener z Panathinaikosem Ateny (1985), AEK Ateny (1986), AE Larisa (1988) i Olympiakosem Pireus (1988)
► Mistrz Cypru jako trener z APOEL-em Nikozja (1992)