Jego nazwisko wielu kibicom kojarzy się głównie z pracą w roli trenera reprezentacji Polski. Mało kto jednak pamięta, że Henryk Apostel sam był kiedyś piłkarzem, który największe sukcesy święcił jako zawodnik warszawskiej Legii. I choć nie grał może pierwszych skrzypiec w stołecznym klubie, to dał się zapamiętać jako szybki i niezwykle ruchliwy napastnik.
Klubowe sukcesy Apostela nie przełożyły się na występy w koszulce z orzełkiem na piersi. Do drużyny narodowej trafił po zdobyciu z Polonią Bytom mistrzostwa Polski i przenosinach do Legii. Był 10 października 1962 roku. Na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie biało-czerwoni zmierzyli się towarzysko z reprezentacją Maroka (1:1). Apostel grał do 65. minuty. Polacy wystąpili w rezerwowym składzie, bowiem dzień wcześniej nasz zespół rozegrał mecz w eliminacjach ME 1964 z Irlandią Północną (0:2) w Chorzowie. Na boisko w stolicy wybiegli m.in.: Hubert Kostka, Jacek Gmoch, Antoni Nieroba, Józef Gałeczka i strzelec gola Erwin Wilczek.
W tym miejscu aż chciałoby się napisać o kolejnych spotkaniach Henryka Apostela w reprezentacji Polski, ale... ten rozdział w jego przypadku zakończył się jedynie na 65-minutowym występie z Marokiem. Mecz przeszedł do historii jeszcze z innego powodu. Otóż po raz pierwszy nasza reprezentacja zagrała w roli gospodarza przy sztucznym świetle.
Kariera piłkarska Apostela zakończyła się w 1976 roku. Do tego czasu reprezentował on barwy pięciu klubów: Polonii Bytom, Legii Warszawa (dwukrotnie), Orłów Chicago (trzykrotnie), Śląska Wrocław i Polonii Warszawa.
Po zakończeniu gry w piłkę spróbował sił w roli szkoleniowca. Z powodzeniem pracował z juniorskimi reprezentacjami Polski do lat 18. Prowadził też kadrę do lat 21. Krajowe trofea zdobywał ze Śląskiem Wrocław i Lechem Poznań – w tym mistrzostwo Polski w 1993 roku przyznane przy tzw. zielonym stoliku – po odebraniu tytułu Legii Warszawa. W tymże roku został szkoleniowcem Górnika Zabrze. Na krótko, bowiem wybrano go nowym selekcjonerem reprezentacji Polski. A jak wiadomo, drużynie narodowej się nie odmawia. Nie była to kadencja pełna sukcesów. Głównego celu, jakim był awans na Euro 1996, nie udało się osiągnąć. Po rozstaniu z kadrą Apostel pracował jeszcze w Wiśle Kraków, Górniku Zabrze, Sur SC z Omanu oraz KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. W 1999 roku zakończył karierę szkoleniowca. Później do 2008 roku pełnił funkcję wiceprezesa ds. szkolenia w PZPN. Obecnie jest już na zasłużonej emeryturze, ale od czasu do czasu pojawia się w siedzibie Związku – na posiedzeniach Klubu Seniora.
► Mistrz Polski z Polonią Bytom (1962) i Legią Warszawa (1969) jako piłkarz oraz z Lechem Poznań (1992, 1993) jako trener
► Puchar Polski z Legią Warszawa (1964, 1966) jako piłkarz oraz ze Śląskiem Wrocław (1987) jako trener
► Superpuchar Polski ze Śląskiem Wrocław (1987) i Lechem Poznań (1992) jako trener
► Wicemistrz Polski z Legią Warszawa (1968) jako piłkarz
► Wicemistrz Europy z reprezentacją Polski do lat 18 (1980, 1981) jako trener