Dla wielu fanów Lecha jest bardzo ważną postacią i jednym z najlepszych piłkarzy w historii klubu. Uważano go za prawdziwego profesjonalistę, co w latach 90. nie było wśród polskich zawodników rzeczą oczywistą. Dla samego zainteresowanego, który nie jest przecież rodowitym poznaniakiem, takie słowa są powodem do dumy. W barwach Kolejorza występował przez 12 lat (wliczając grę w juniorach), a następnie wyjechał do Szwajcarii (FC Aarau), gdzie spędził resztę kariery. Mimo że osiągał sukcesy w klubie, w reprezentacji nie poszło mu już tak dobrze. W biało-czerwonych barwach zagrał zaledwie 7-krotnie (bez gola).
Skrzypczak występował na pozycji pomocnika. Jego debiut w drużynie narodowej wypadł w najgorszym możliwym momencie. 14 sierpnia 1991 roku na stadionie nomen omen Lecha reprezentacja Polski doznała druzgocącej porażki w towarzyskim spotkaniu z Francją (1:5). Gracz Kolejorza pojawił się na boisku w 70. minucie przy wyniku 1:4 i zmienił Romana Koseckiego. Andrzej Strejlau desygnował tego dnia na murawę jeszcze m.in. Józefa Wandzika, Czesława Jakołcewicza, Ryszarda Tarasiewicza (nie strzelił karnego) i Jana Urbana (zdobywca jedynej bramki dla Polski).
Dwa z siedmiu meczów Skrzypczaka w koszulce z orzełkiem na piersi to spotkania o punkty eliminacji mistrzostw Europy 1992 – z Irlandią (3:3) i Anglią (1:1). Ten drugi był dla niego szczególny. Lechita obchodził wówczas 24. urodziny i w prezencie otrzymał szansę poprowadzenia gry reprezentacji Polski. Biało-czerwoni zremisowali, ale awans do ME wywalczyli Synowie Albionu.
Skrzypczak zaczynał krótką przygodę z kadrą od klęski i na klęsce też ją zakończył. Po raz ostatni reprezentacyjny trykot przywdział 7 maja 1992 roku w wysoko przegranym towarzyskim spotkaniu ze Szwecją (0:5), który rozegrano na nieistniejącym już Råsunda Stadion w Solnie pod Sztokholmem. Pomocnik Lecha zagrał tylko w 1. połowie. W składzie biało-czerwonych pojawili się m.in. Kazimierz Sidorczuk, Piotr Jegor, Piotr Soczyński i Andrzej Juskowiak.
Karierę piłkarską zakończył w Szwajcarii, a później pozostał w tym kraju. Powód był prosty – Skrzypczak chciał poznać tamtejszą filozofię szkolenia trenerów i zawodników. To był czas sukcesów szwajcarskiej piłki młodzieżowej (w 1996 roku drużyna do lat 16 została mistrzem Europy, w 1999 roku kadra do lat 17 sięgnęła po mistrzostwo świata, a w 2011 roku zespół do lat 21 został wicemistrzem Europy).
W kraju Helwetów były piłkarz Lecha ukończył kursy trenerskie, w tym ten najważniejszy – UEFA Pro (w 2018 roku). Pracował z juniorami, a potem był asystentem pierwszego szkoleniowca w FC Luzern. Samodzielnie prowadził czwartoligowy FC Solothurn. Współpracował też ze Szwajcarskim Związkiem Piłki Nożnej, a do jego obowiązków należała edukacja osób rozpoczynających pracę w charakterze opiekunów grup piłkarskich.
W lipcu 2019 roku wrócił do Polski i został asystentem Dariusza Żurawia w Lechu Poznań. 12 miesięcy później odszedł z Kolejorza, gdyż zaproponowano mu posadę pierwszego trenera w Stali Mielec. Na stanowisku nie wytrwał długo – już w listopadzie 2020 roku podziękowano mu za pracę. W czerwcu 2021 roku dołączył do sztabu trenerskiego Marka Papszuna w Rakowie Częstochowa.
► Mistrz Polski z Lechem Poznań (1990, 1992, 1993)
► Puchar Polski z Lechem Poznań (1988)
► Superpuchar Polski z Lechem Poznań (1990, 1992)
► 3. miejsce na mistrzostwach Europy do lat 18 (1984)