Arkadiusz Radomski (1999/2022)Arkadiusz Radomski (1999/2022)
KronikiArkadiusz Radomski
Arkadiusz Radomski
Autor: Adrian Woźniak
Data dodania: 27.06.2024
1999/2022 / FOT. 400MM1999/2022 / FOT. 400MM

Miał 17 lat, gdy zdecydował się rzucić wszystko i wyjechać z Polski. Wychowanek Mieszka Gniezno i mistrz Europy do lat 16 z 1993 roku chciał spróbować sił za granicą. Ruch ten był o tyle zaskakujący, że Radomskiemu brakowało ogrania w ekstraklasie. W Lechu Poznań, do którego trafił w 1994 roku, zagrał zaledwie dwukrotnie. Ale ryzyko się opłaciło. Holandia okazała się jego drugim domem. Wybił się w drugoligowym BV Veendam, a potem przez długie lata grał w SC Heerenveen. To dzięki występom w tym klubie doczekał się powołania do reprezentacji Polski.

 

DEBIUT

Wyjazd do Holandii zawdzięczał dyrektorowi szkoły w Gnieźnie (uczęszczał do niej jego brat, Radosław), który miał znajomości w Veendam. To on polecił działaczom tego klubu utalentowanego piłkarza. Rodzice nie mieli nic przeciwko wyjazdowi ich syna w nieznane. Młodzieniec wiele nauczył się w 2. lidze holenderskiej. Tam został wypatrzony przez Heerenveen, do którego mógł trafić wcześniej, ale uznano, że trudno byłoby mu walczyć o pierwszy skład. Do przenosin doszło w 1997 roku. W wieku 20 lat Radomski dostał szanse pokazania się w Eredivisie.

W Sc Heerenveen Polak spędził aż 8 sezonów. Długo jednak nie był brany pod uwagę w kontekście reprezentacji. Dopiero 12 lutego 2003 roku po raz pierwszy wybiegł w koszulce z orzełkiem na piersi. Premierowy występ zaliczył w selekcjonerskim debiucie Pawła Janasa – na Stadionie Poljud w Splicie, gdzie biało-czerwoni zmierzyli się towarzysko z Chorwacją (0:0). Radomski pojawił się na murawie w 70. minucie, zmieniając Radosława Kałużnego. W polskim zespole zagrali jeszcze m.in.: Jerzy Dudek, Roman Dąbrowski, czy Emmanuel Olisadebe.

 

OSTATNI MECZ

Po wielu latach spędzonych w Kraju Tulipanów polski pomocnik zmienił otoczenie. W 2005 roku podpisał kontrakt z Austrią Wiedeń. I już w pierwszym sezonie sięgnął po mistrzostwo. Wiodło mu się również w reprezentacji. Z biało-czerwonymi awansował do mistrzostw świata w Niemczech, a w turnieju finałowym wystąpił we wszystkich trzech meczach grupowych.

Po mundialu nowym selekcjonerem został Leo Beenhakker, który pamiętał Radomskiego z gry w Holandii. Jeszcze przez jakiś czas powoływał go do kadry. Pomocnik wiedeńskich Fiołków zagrał m.in. w czterech meczach eliminacji Euro 2008 – w tym w pamiętnym starciu z Portugalią (2:1) na Stadionie Śląskim.

Pobyt w Austrii Radomski przypłacił dwiema poważnymi kontuzjami – zerwaniem więzadeł (najpierw pobocznego, potem krzyżowego). Stracił przez to 8 miesięcy, a potem kolejne 2, z powodu zapalenia bakteryjnego. W związku z tym Beenhakker nie umieścił go w 23-osobowej kadrze na Euro 2008, a tylko na liście rezerwowych. Zawodnik sam wypisał się z niej po rozmowie z selekcjonerem.

Arkadiusz Radomski (2010, Cracovia)

Do mistrzostw byłem gotowy, rozegrałem w lidze siedem meczów przed finałami. Po meczu ligowym w Austrii rozmawiałem na ten temat z Beenhakkerem. Powiedziałem mu otwarcie, że jestem przygotowany do ME. Usłyszałem: dobra, zobaczymy. Potem zadzwonił do mnie Darek Dziekanowski (asystent Holendra – przyp. red.), przekazał mi informację, że będę w rezerwie. W końcu dodzwoniłem się do Beenhakkera. I znowu usłyszałem, że jestem na liście rezerwowych, jak ktoś wypadnie, to mogę wskoczyć. Mówię: albo mnie trener bierze, albo nie. Jeśli nie, to lepiej wziąć młodego chłopaka, który się z tego ucieszy.

Arkadiusz Radomski o braku powołania na ME 2008
FRAGMENT WYWIADU NA PORTALU dziennikpolski24.pl z 28 czerwca 2010 r.

Pożegnalny występ rozegrał 2 miesiące przed ogłoszeniem składu na Euro. 26 marca 2008 roku biało-czerwoni zmierzyli się towarzysko ze Stanami Zjednoczonymi (0:3) na stadionie Wisły Kraków. Radomski zagrał jako obrońca, a na boisku przebywał do 63. minuty, kiedy zmienił go Michał Goliński. Był to jego 30. mecz w drużynie narodowej (nie strzelił ani jednego gola). W polskim zespole zobaczyliśmy w tym spotkaniu jeszcze m.in. Artura Boruca, Dariusza Dudkę czy Macieja Żurawskiego.

 

PO KARIERZE

W 2008 roku Radomski opuścił Austrię i znów przeniósł się do Holandii – tym razem do NEC Nijmegen. Spędził w nim 2 lata. W 2010 roku wrócił do kraju. Rękę wyciągnął do niego Tomasz Rząsa – były kolega z reprezentacji, wówczas dyrektor sportowy Cracovii. To właśnie Pasy były ostatnim klubem Radomskiego w karierze. 13 marca 2013 r oficjalnie zawiesił buty na kołku.

Ale nie odszedł od futbolu. Został dyrektorem sportowym akademii piłkarskiej. Nie była to jego jedyna działalność. Wraz z kolegą z kadry – Andrzejem Niedzielanem – otworzył w Krakowie szkółkę dla dzieci.

 

SUKCESY

► Uczestnik mistrzostw świata w Niemczech (2006)
► Mistrz Austrii z Austrią Wiedeń (2005)
► Puchar Austrii z Austrią Wiedeń (2006, 2007)
► Wicemistrz Holandii z Sc Heerenveen (2000)
► Złoty medal mistrzostw Europy do lat 16 (1993)