Słowa wypowiedziane blisko dekadę temu, już wtedy potwierdzały słuszność decyzji ówczesnej zawodniczki Górnika Łęczna, dotyczącej wyboru jej drogi życiowej. Trzeba przyznać, że nieoczywistej. Z każdym rokiem kobieca piłka nożna w Polsce jest coraz bardziej popularna, ale wciąż jednak futbol jest uważany bardziej za męski sport. Kamczyk od początku nie miała jednak wątpliwości, że właśnie w tej dyscyplinie odnajdzie się najlepiej i osiągnie sukcesy. Urodzona w Wodzisławiu Śląskim, przygodę z piłką zaczynała w nieodległych od jej rodzinnej miejscowości Krzyżanowicach. Po latach tak wspominała pierwsze kroki w LKS-ie.

Nie do końca sprzyjające warunki nie zniechęciły młodej zawodniczki. Swoją pasję kontynuowała w Czarnych Gorzyce, z którymi w 2012 roku wywalczyła awans do Ekstraligi. Rok później mogła świętować tytuł mistrzyń Polski. Jej Unia Racibórz o dwa punkty wyprzedziła Medyka Konin.

Po zakończeniu sezonu ligowego, przyszedł czas na mistrzostwa Europy do lat 17 w Szwajcarii, zakończone wielkim sukcesem naszej drużyny. W Nyonie biało-czerwone w półfinale pokonały 3:1 Belgię, żeby w meczu decydującym o tytule pokonać 1:0 Szwecję. Gola na wagę złotego medalu strzeliła Ewelina Kamczyk.

Mimo sukcesów rok 2013 okazał się dramatyczny dla klubu z Raciborza, który z powodów finansowych wycofał się z rozgrywek w trakcie sezonu i ogłosił upadłość. Dla Kamczyk oznaczało to rewolucję w życiu i przeprowadzkę do… Konina. To właśnie w barwach dotychczasowego największego rywala kontynuowała karierę. Dwa kolejne sezony to całkowita dominacja na krajowym podwórku, zakończona dubletem: w lidze i Pucharze Polski.

Klubowe drogi Kamczyk i Pajor rozeszły się w 2015 roku. Pierwsza zdecydowała się na przenosiny do Górnika Łęczna. Druga postawiła na wyzwanie zagraniczne i transfer do VfL Wolfsburg. Z perspektywy lat tak oceniała decyzję, że już wtedy nie poszła w ślady koleżanki i nie opuściła kraju.

Czas gry w Górniku nie był jednak tylko „usłany różami”. W publicznych wypowiedziach Kamczyk opowiadała o kryzysie psychicznym, kiedy z powodu depresji zrezygnowała z gry w reprezentacji i myślała nawet o zakończeniu kariery. Ostatecznie z pomocą najbliższych udało jej się przezwyciężyć kryzys. Właściwy moment na życiową rewolucję nadszedł w wieku 25 lat, kiedy w końcu zdecydowała się na zagraniczny wyjazd. Przeprowadziła się do Francji, gdzie od blisko czterech lat reprezentuje barwy FC Fleury 91. W 2023 roku na dobre wróciła też do drużyny narodowej, prowadzonej przez Ninę Patalon. Wspólna praca przyniosła wielki sukces pod koniec 2024 roku – pierwszy, historyczny awans reprezentacji kobiet do mistrzostw Europy! O wszystkim przesądził triumf nad Austriaczkami w finale baraży.

Ewelina Kamczyk to jednak nie tylko utalentowana piłkarka, która ma istotny wkład w sukcesy drużyn klubowych i reprezentacji. Nie bez znaczenia jest też jej osobowość, to dobry duch każdej szatni. Przebojowa, uśmiechnięta, pełna pomysłów. Swoim bardziej prywatnym obliczem dzieli się z kibicami w internecie, gdzie na profilach w mediach społecznościowych zamieszcza wiele materiałów zza kulis życia zawodowego sportowca, a nawet prezentuje swoje umiejętności wokalne.

Należy mieć nadzieję, że również śpiewająco polskie piłkarki zaprezentują się podczas lipcowych mistrzostw Europy, gdzie w fazie grupowej zmierzą się z Niemkami, Szwedkami i Dunkami. Ciekawostką jest fakt, że tak jak podczas pamiętnego Euro do lat 17 sprzed 12 lat, miejscem zmagań będzie Szwajcaria.